Hoe industrie en consument onze audio en video beleving vernielen.

[caesar]

Vernielen industrie en consument onze audio en video beleving? Jazeker, en ik zal uitleggen waarom.

Jaren geleden kocht ik mijn eerste stereoapparatuur. De CD speler was toen nog niet uitgevonden, zo lang geleden. Het was wel de tijd dat stereoapparatuur echt in de belangstelling stond, en heel veel bruingoed winkels hadden luistercabines. Daar ging ik dus ook naar toe om mijn luidsprekers te kiezen. Er stonden vele bekende merken luidsprekers, KEF, B&W, Gale, enz. Allemaal bekend om hun prachtige warme geluid. Ik gebruikte een klassieke plaat om ze te beoordelen, dan heb je tenminste natuurlijk geluid, en dat is beter voor de beoordeling. Ik schakelde tussen de vele boxen, en plotseling hoorde ik een klavecimbel bij een box. Ik schakelde weer naar andere boxen, en weg klavecimbel. De box met klavecimbel klonk niet warm, nee, logisch want die gaf de hoge tonen weer die de andere warme boxen onderdrukten. Drie keer raden welke ik gekocht heb. Het waren Yamaha 1000 monitors, nog steeds bekend. Weet je overigens dat er ook vier-kanaal langspeelplaten bestonden? Jazeker, surround van een langspeelplaat.

Toen kwam de CD speler uit. Prachtig geluid, veel meer dynamiek en hoge tonen. En je begrijpt, de kritiek kwam direct. Dat warme geluid van de langspeelplaat was veel mooier. Ja, want het is heel lastig om hoge tonen op een langspeelplaat onder te brengen. En als dat al gebeurt, dan zijn die fijne ribbeltje na tien keer afspelen al aardig weggesleten door het naaldje. De dynamiek was ook veel hoger (100 dB). Er waren wel langspeelplaten met wat meer dynamiek, maar daar stond minder op, want de groefjes slingerden meer, en dan past er minder geluid op. Daar moest je ook een goede platenspeler voor hebben, anders sprong het naaldje uit de groef. Ik was toen een keer bij een luidsprekerfabriekje, en daar ging het volgende tekstje aan de muur: “Als je naar de mastertape luistert, en daarna naar de CD, dan klinken die bijna hetzelfde. Luister je daarna naar de LP, dan klinkt die heel anders. Wat is nu HiFi?” Je begrijpt dat ik ook niets snap van die rare hang naar vinyl van tegenwoordig.

Die dynamiek is overigens ondertussen aardig verdwenen. Er zijn namelijk heel veel consumenten die denken dat ze een heel goede opname hebben als ze de volumeregelaar maar een klein beetje hoeven op te draaien, en het geluid knalt al uit de boxen. Nee, dan heb je een waardeloze opname. Het zachtste gedeelte van de opname wordt dan namelijk flink versterkt, het hoogste niveau wordt zelfs zodanig versterkt dat het geluid gaat clippen (vervorming), maar de consument vindt het prachtig. En weg is de dynamiek van de CD, en dus hebben industrie en consument de CD vernielt.

Toen kwam de DVD, en die had surround geluid! Er waren zelfs DVD Audio plaatjes met alleen maar muziek. Dus het werd tijd om de CD te vervangen door de Super Audio CD (SACD). En dat is inderdaad een prachtig medium, een nog veel betere weergave, en ook surround. En er zijn ook hybride SACD’s die je ook als gewone CD kunt afspelen. Nu was het de beurt aan de content industrie om dit medium te laten mislukken. De toenmalig HDCP copy protectie van HDMI was hun niet goed genoeg, dus moest je vijf tulpsnoertjes en een HDMI kabel van je DVD/SACD speler op je versterker aansluiten. Of je moest een apart firewire (Apple concurent voor USB) kabeltje gebruiken dat blijkbaar wel voldoende copy protectie had. Dat deed niemand, dus de SACD heeft nooit doorgezet, terwijl in vergelijking de CD net zo verouderd is als een 78 toeren plaat. Weg dus een superieure audio beleving. Overigens ben ik in het bezit van een SACD met een concert van vier orgels in een Duitse kerk. Die opname kun je dus helemaal niet kwijt op een CD, want dan raak je het surround effect kwijt. De opname was ooit gemaakt voor een vier-kanaal langspeelplaat.

Die DVD zorgde voor het einde van de HiFi installaties. Want ja, je kunt wel een mooie installatie kopen met vier luidsprekers en een subwoofer, maar dat werd veel consumenten wat te prijzig, en vier wat grotere luidsprekers wat te veel in de kamer. Dus ze kochten surroundversterkers met vier melkpak speakers en een boombox bij de dozenschuiver, want daarmee kon je de straaljager ook van linksvoor naar rechtsachter in de kamer horen vliegen, dus prima voor een DVD.

De TV’s gingen ondertussen van SD beeldbuizen naar full HD platte schermen. En dus werd het tijd voor een opvolger van de DVD, en dat werd de Blu-Ray. HD beeld, en nog weer beter geluid. En dus kochten de consumenten geen Blu-Ray speler, en bleven ze DVD-tjes met SD beeld kopen. Natuurlijk waren ze wel boos op Ziggo c.s. dat die niet meer HD content levert, ja dat is logisch. Er bestaan ook audio Blu-Ray plaatjes, met een ongecomprimeerd geluid van een ongeëvenaarde kwaliteit. Maar ja, die kopen we natuurlijk ook niet, want we hebben onze krakkemikkige CD-tjes nog steeds.

De TV’s werden steeds beter, we kregen 4k TV’s en zelfs 8k TV’s. Niet dat er voor die laatste ook maar enig beeldmateriaal bestaat, maar wie daar op let is een kniesoor. De Blu-Ray techniek sloot daar bij aan, en we hebben dus tegenwoordig UHD Blu-Ray met 4k en HDR, Dolby enz. En geen consument die de spelers koopt of de plaatjes. Dat heeft tot gevolg dat er bijna geen fabrikant meer is die Blu-Ray spelers maakt.

Dus wat hebben we nu? Hele mooie 4k TV’s, maar geen enkele mogelijkheid om een eigen collectie 4k beeldmateriaal op af te spelen. In plaats daarvan DVD-tjes met SD TV. We kopen puristische stereo versterkers met alleen maar analoge ingangen, alsof de opname studio analoge apparatuur gebruikt, en die krakkemikkige CD-tjes ook analoog zijn. Of we hangen een soundbar onder de TV. En we kopen ook weer langspeelplaten, vanwege dat mooie natuurlijke warme geluid.

Wie het snapt mag het zeggen, maar ik kan alleen maar constateren alles wat we nodig hebben om thuis het mooiste beeld en geluid te krijgen in principe gewoon in de winkel te koop is, of beter gezegd was. Want deze hele audio-video industrie gaat naar de knoppen, zo goed als alleen de TV’s blijven over. Diep droevig.

Overigens is er wel een kleine maar gestadige stroom van bekende films die ge-remasterd worden, en uitgebracht op UHD Blu-Ray. Ze zijn alleen vaak erg duur, ook weer zo’n domme methode van de content industrie om hun eigen verkoop te saboteren.

[jan_Doedel]

Wat een herkenbare opsomming van de geschiedenis. Hier nog steeds een 43cm componenten set met fijne Jamo speakers(5.1).

Voor mij geen soundbar onder het Cultureel aquarium (TV). Ook het zgn stereo geluid wat maar uit 1 speaker zou kunnen komen, onmogelijk.

Het "normalizen" van de muziek zodat er geen enkel volume verschil tussen bv instrumenten te horen is. De complete zaak gaat zo verloren.

Bedoel, geen liefhebber van klassieke muziek, maar je wel eens afgevraagd waarom een dirigent speelt met hardheid van de instrumenten? Het zorgt voor een veel grotere beleving. En dat zelfde geld voor vele band composities ofwel muziekstukken.

Ik ben het absoluut eens met de TS, alles op 1 volume is echt een verschrikking om aan te horen. Weg met dat AGC gedoe.

Ach en de industrie? Hoe lang zou het duren voor Ziggo KPN achterna gaat met de audio opgepompt uit een veel te klein speakertje wat in de tv ontvanger gebouwd zit.